İthalat hiçbir zaman kurtuluş değil

  Kırmızı et piyasası,canlı hayvan kesimi, yem üretimi gibi tarımsal görülen bütün üretim, satış gibi olaylar aslında birbirine zincirleme bağlı biçimde. geçen yılın son çeyreğinde patlak veren canlı hayvan azlığından doğan kırmızı et krizi spekülatörlerinde etkinliği ile derinleşerek büyümeye devam ediyor. kurban bayramından sonra ha düzeldi ha düzelecek denen canlı hayvan varlığımızın azlığı et fiyatlarının artışındanda görüldüğü gibi hiçte düzelme eğiliminde değil. kilosunun en ucuz 25 tl olduğu marketlerde kırmızı etler bir altın gibi sergileniyor. bu gidişata ne üretici birlikleri nede tarımsal politikalar bir dur diyemiyor. hatta etin kilogram fiyatının yıl sonunda 50 tlye dayanacağı duyuruluyor.

 Canlı hayvan azlığından yem piyasasıda derinden etkilendi. örneğin hayvan kesilememsi sonucu çalıştığım et kemik unu fabrikası işçilerine ücretsiz izin vermek
zorunda kaldı. koskoca fabrika hammadde bulamamaktan kapanırmı yahu demeyin, gerçektende öyle.

 Ayrıca canlı hayvan ithalatınında gündeme geldiği bu günlerde üretimi sonsuza kadar baltalayacak bir adım atılmasa diye dua ediyorum. Ucuza hayvan ithal ettiğimizi varsayalım, sizce daha sonra ne olacak. Kırmızı ettede dışa bağımlı bir Türkiye. gıda alanında dışa bağımlı bir ülkeden nasıl verim beklersiniz. Canlı hayvanlar biz satınalana kadar ucuz kalacaktır ya sonra, babasının oğlumuyuzki bize hep ucuz mal satsınlar.

 Dışa bağımlılık olarak baklava üreticileride bir öneride bulunuyor bu günlerde ama ne farkı var sizce. dışardan ucuz fıstık ithal edelimki içerdeki fıstıklarımız ucuzlasın, ya daha sonra? hep böyle gidecek değil. Biz üretmessek tabiki bizim için üretecek birileri olacaktır. bugun baklava için fıstık ithal ederiz yarın baklavalar ithal olunur hale gelir. yada bugun canlı hayvan ithal ederiz yarın canlı hayvan için daha ucuz yemde ithal etmek zorunda kalırız, neden çünkü bizde yemde pahalı değilmi?

Bu yazı webziraat.com sitesinden yayınlanmıştır.